Eskiden “Kapıyı kapat…!” denilmezmiş.
Allah kimsenin kapısını kapatmasın diye düşünülürmüş.
“Kapıyı ört, ya da sırla” denilirmiş.
Kapının kapanmadan yavaşça örtülmesi edeptenmiş…
“Lambayı söndür” demezlermiş.
Allah kimsenin ışığını söndürmesin.
“Lambayı dinlerdir” derlermiş.
Lamba yakılmaz, uyandırılırmış…
Uyuyan birisi uyandırılmak İçin sarsılmaz veya adı ile çağırılmazmış.
“Agâh ol erenol” derlermiş.
Nezaket, incelik, edeb her işin başı imiş de ondan…
Ona eren uyanık olurmuş…
Hanımlar beylerine “Efendi” derlermiş, “siz” derlermiş. Hanımefendiliklerini gösterirlermiş…
Kapı eşiğindeki misafirlere ait ayakkabılar, dışarıya doğru değil, içeriye doğru çevrilirmiş.
“Git bir daha gelme!” der gibi değil de.
“Gitsen de ayağının yönü buraya dönük olsa” dercesine dizilirmiş…